一颗相思豆,馋却半边天。 与其独成骇,不如丢从前。 待枝春来绿,相思又何园? 一颗相思豆,馋却半边天。 与其独成骇,不如丢从前。 待枝春来绿,相思又何园? 一颗相思豆,馋却半边天。 与其独成骇,不如丢从前。 待枝春来绿,相思又何园?